De heersende elites hebben geen legitimiteit meer. Ze hebben onze kapitalistische democratie vernietigd en vervangen door een maffiastaat. Wat de Romeinse filosoof Cicero een gemenebest, een res publica, een “publieke zaak” of het “eigendom van een volk” noemde, is veranderd in een instrument van naakte plundering en repressie ten behoeve van een wereldwijde bedrijfsoligarchie. Wij zijn lijfeigenen die geregeerd worden door obscene rijke, almachtige meesters die de schatkist plunderen, weinig of geen belastingen betalen en de rechterlijke macht, de media en de wetgevende takken van de overheid hebben geperverteerd om ons de burgerlijke vrijheden te ontnemen en hen de vrijheid te geven om financiële fraude en diefstal te plegen.
Het verlies van controle over ons systeem van heerschappij, het misbruik van alle democratische instellingen, het verkiezingsproces en de wetten om geld naar een handvol oligarchen te sluizen terwijl ze ons van de macht beroven, betekent onheilspellend genoeg dat de heersende elites niet langer het recht kunnen opeisen om een monopolie op geweld te hebben. Het geweld dat door politie- en veiligheidsdiensten wordt misbruikt om de exclusieve belangen van een kleine, heersende criminele klasse te beschermen, stelt de fictie van de rechtsstaat en het verraad van de heersende elites aan de kaak.
“Om geweldloosheid te laten werken, moet je tegenstander een geweten hebben”, waarschuwde Stokely Carmichael. En als je tegenstander beroofd is van een geweten, dan wordt staatsgeweld onvermijdelijk geconfronteerd met tegengeweld. Tirannie neemt de plaats in van hervorming. Het gevaar van wijdverbreid sektarisch geweld in Amerika is nu heel reëel.
Er zijn drie opties: hervorming, die gezien het verval in het Amerikaanse politieke ksysteel onmogelijk is; revolutie; of tirannie. Hoe meer de zaken verslechteren, hoe meer de elites zich bedreigd voelen, hoe brutaler de politie, de Nationale Garde en de organen van de staatsveiligheid zullen worden. Hoe langer de horigen hun meesters trotseren, hoe meer de bevolking in de gevangenissen en strafinrichtingen, die nu al de grootste ter wereld zijn, zal aanzwellen.
Als de maffiastaat niet omvergeworpen wordt, zal Amerika een naakte politiestaat worden waar elke tegenstand, hoe lauw ook, met draconische censuur of geweld zal worden bestreden. De politie in de steden van het land heeft de berichtgeving van tientallen journalisten over de protesten al gedwarsboomd door fysiek geweld, arrestaties, traangas, rubberkogels en pepperspray. De enorme sociale verdeeldheid, die grotendeels is opgebouwd rond ras, zal door de aan de macht zijnde neofascisten worden gebruikt om een legitieme woede van een verraden arbeidersklasse af te leiden om de ene buurman tegen de andere buurman op te zetten. Neofascistische “patriotten” zullen als gevechtshonden worden losgelaten tegen mensen met een andere huidskleur, moslims, feministen, intellectuelen, kunstenaars, de media en linksen. Ontevredenheid, zelfs geweldloze onenigheid, zal verraad worden.
De opstanden in de straten van de Amerikaanse steden gaan niet alleen over de moedwillige moord door de politie op weer een ander persoon met een adere , maar zijn een verwoede strijd om de macht over ons eigen leven terug te winnen. Ze gaan verder dan het politiegeweld, een dagelijkse realiteit voor degenen die gevangen zitten in onze interne kolonies waar elk jaar 1100 bijna allemaal ongewapende burgers, door de politie worden vermoord.De opstanden worden ook gevoed door de inbeslagname van de institutionele en structurele mechanismen die ooit een vorm van gelijkheid toelieten, altijd onvolmaakt en altijd gekenmerkt door een animo tegen de armen en kleurlingen., maar ze gaan ver achter het politiegeweld aan, een dagelijkse realiteit voor degenen die gevangen zitten in onze interne kolonies, waar elk jaar 1.100 burgers door de politie worden vermoord. De opstanden worden ook gevoed door het beslag leggen opn de institutionele en structurele mechanismen die ooit een vorm van gelijkheid toelieten, altijd onvolmaakt en altijd gekenmerkt door een animo tegen voor de armen en kleurlingen.
De helft van het land leeft in armoede of op de rand ervan. De arbeidersklasse en de werkende armen worden uit de gezondheidszorg geprijsd. De scholen geven hun kinderengeen onderwijs, overleven vaak met onvoldoende voedsel en niet drinkbaar water, worden herhaaldelijk uit hun huizen gezet, hun nutsvoorzieningen worden afgesloten, kunnen geen werk vinden, worden verlamd door schulden en worden onevenredig hard getroffen door de pandemie. Ze krijgen de boodschap van de oligarchen. Zij, en hun kinderen, zijn vervangbaar. Ze tellen niet mee. Hun levens zijn van geen belang, tenzij ze opgesloten zitten in een kooi waar hun lichamen tot 60.000 dollar per jaar kunnen genereren voor vele bedrijven, waaronder de medische dienstverleners met winstoogmerk, de voedingsindustrie, geldtransferdiensten, commissariaten, telecomdiensten, privé-gevangenissen en gevangenisondernemers, om nog maar te zwijgen over de grote bedrijven en lokale overheden die de goedkope en gedwongen arbeid van 1 miljoen van onze 2,3 miljoen gevangenen uitbuiten.
Het gevangeniswezen is een miljardenbusiness met lobbyisten in de de hoofdsteden van de staten en Washington die ervoor zorgen dat deze lichamen in kooien blijven of snel na hun vrijlating weer terug in kooien belanden. De neoslavernij in onze gevangenissen is het bedrijfsmodel dat voor heel Amerika is voorzien.
De twee regerende partijen zijn evenzeer medeplichtig aan deze aanval. Midden tijdens de ergste economische neergang sinds de Grote Depressie probeert de Democratische Partij ons een presidentskandidaat te verkopen, Joe Biden, die een van de belangrijkste architecten van de desïndustrialisatie was en verantwoordelijk voor het verlies van honderdduizenden goede, vakbondsbanen. Biden en Bill Clinton hebben ook ons programma voor welzijnszorg vernietigd, waarbij 70 procent van de begunstigden kinderen waren, en hebben de verdubbeling van onze gevangenispopulatie en de verdrie- en verviervoudiging van de veroordelingen georkestreerd.
Biden, zoals Naomi Murakawa aangeeft in “The First Civil Right: How Liberals Built Prison America”, was een drijvende kracht achter de beruchte strenge straffen in de Anti-Drug Abuse Acts van 1986 en 1988, en de ‘three-strikes‘ wetgeving in de Violent Crime Control and Law Enforcement Act van 1994, die ook voorzag in de financiering van honderdduizend nieuwe politieagenten en de agressieve vervolging van 60 nieuwe zware misdaden. Hij sponsorde wetgeving om de mogelijkheden van gevangenen om in beroep te gaan drastisch te beperken en leidde de goedkeuring van de Federal Death Penalty Act van 1994 en de Anti-Terrorism and Effective Death Penalty Act van 1996. Hij hield toezicht op de militarisering van de politie en de massale uitbreiding van misdrijven die in aanmerking komen voor de doodstraf, waar hij herhaaldelijk over heeft opgeschept.
Biden stond ook aan de wieg van de herindeling van ons openbare schoolsysteem en heeft herhaaldelijk opgeroepen tot bezuinigingen op de sociale zekerheid. Hij speelde een belangrijke rol in de rampzalige handelsovereenkomsten zoals de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) en de bezuinigingsprogramma’s, evenals in het opzetten van het meest alomtegenwoordige systeem van massale overheidstoezicht in de geschiedenis van de mensheid. Kijken naar hoe Stacey Abrams, die beter moet weten, zichzelf in alle bochten wringt om Biden te prijzen en zelfs de MeToo-beweging overboord gooit, is een ander triest voorbeeld van de bijtende carrièreziekte. Biden, een van de belangrijkste architecten achter de oorlogen in het Midden-Oosten, waar we meer dan 7 biljoen dollar hebben verspild en het leven van miljoenen mensen hebben beschadigd of vernietigd, is persoonlijk verantwoordelijk voor veel meer lijden en dood in binnen- en buitenland dan Donald Trump.
Als we een goed functionerend justitieel en wetgevend systeem hadden, zou Biden, samen met de andere architecten van onze rampzalige imperiale oorlogen, de plundering van het land en het verraad van de Amerikaanse arbeidersklasse, voor de rechter worden gesleept, en niet worden opgevoerd als oplossing voor ons politieke en economische debacle. De kortzichtigheid van de heersende elites is dat ze denken dat ze Biden aan ons kunnen opdringen omdat hij Trump niet is. Maar het spel is uit. De façade van de democratie werkt niet meer.
Alleen de slinkende en grotendeels blanke midden- en beroepsklassen geloven nog in de fictie dat deze verkiezing een keuze biedt of dat we in een democratie leven. De arbeidersklasse en de werkende armen weten beter. Hun leven was, zoals Barbara Ehrenreich schreef, één lange noodtoestand voor de pandemie. Nu ze deze zomer geconfronteerd worden met het vooruitzicht van een faillissement wanneer de werkloosheid en de stimulerende maatregelen beëindigd worden, het moratorium op uit huis zettingen wordt opgeheven om de dakloze bevolking van 11 miljoen mensen te verdubbelen of te verdrievoudigen en de werkloosheid omhoogschiet tot 25 procent. Van achtenveertig procent van de werknemers in de frontlinie wordt het loon niet doorbetaald bij ziekte, en zo’n 43 miljoen Amerikanen hebben net hun recht op ziektekostenverzekering verloren. Voedselbanken worden al overspoeld door tienduizenden wanhopige gezinnen.
En wat hebben onze kleptocratische heersers in deze crisis gedaan? Ze hebben onder het toeziend oog van Barack Obama en Biden, op een ongeziene schaal sinds de reddingsoperatie van 2008 4 biljoen dollar geplunderd. Ze hebben zich ten koste van ons verrijkt, terwijl ze kruimels uit de ramen van hun privéjets, jachten en paleizen naar de lijdende en verachte massa’s gooiden.
De Cares Act voorzag triljoenen aan fondsen of belastingvoordelen aan oliemaatschappijen, de luchtvaartindustrie, die alleen al $50 miljard aan stimuleringspremies kreeg, de cruiseschipindustrie, een meevaller van $170 miljard voor de vastgoedsector, participatiemaatschappijen, lobbygroepen, waarvan de politieke actiecomités in de laatste twee decennia 191 miljoen dollar bijdroegen aan campagnes van politici , de vleesindustrie en bedrijven die offshore zijn gegaan om belastingen door de VS te vermijden. De wet stond de grootste bedrijven toe om geld op te slokken dat verondersteld werd om kleine bedrijven solvabel te houden en werknemers te betalen. Het gaf 80 procent van de belastingvoordelen in het kader van het stimuleringspakket aan miljonairs en liet de rijksten toe om stimuleringsmaatregelen te ontvangen die gemiddeld 1,7 miljoen dollar bedragen. De Cares Act voozag ook 454 miljard dollar voor het Exchange Stabilization Fund van het Ministerie van Financiën, een massief slushfonds dat door handlangers van Trump voor bedrijven wordt uitgedokterd en dat kan worden gebruikt om een duizelingwekkende $4.5 triljoen aan activa te creëren. De wet machtigde de Fed om 1,5 triljoen dollar aan leningen aan Wall Street te geven, waarvan niemand verwacht dat deze ooit zullen worden terugbetaald. Amerikaanse miljardairs zijn sinds de pandemie 434 miljard dollar rijker geworden. Jeff Bezos, de rijkste man ter wereld, wiens bedrijf Amazon vorig jaar geen federale belastingen betaalde, voegde sinds het begin van de pandemie alleen al 34,6 miljard dollar toe aan zijn persoonlijk fortuin .
Hoe lang kun je verwachten dat mensen toekijken hoe hun kinderen honger lijden? Hoe lang kun je verwachten dat mensen hun geliefden zien lijden en sterven omdat ze geen medische zorg kunnen krijgen? Hoe lang kun je verwachten dat mensen worden misbruikt door de wetteloze politie en een rechtssysteem dat is ontworpen om de armen in gevangenissen en strafkampen te lokken? Hoe lang kun je toekijken hoe de rijken profiteren van je ellende?
Ik zou het liefst zien dat onze revolutie het gif van geweld, dat ik te goed ken van mijn twee decennia als oorlogscorrespondent, vermijdt. Maar ik weet ook dat wanneer alles om je heen samenspant om je te verpletteren, de enige manier om jezelf te bevestigen is om niet alleen de structuren en instellingen te vernietigen die je hebben onderdrukt, maar vaak ook jezelf. Ik heb dit gezien toen ik in de verarmde buurt van Roxbury in Boston woonde en toen ik als verslaggever in Gaza werkte. Dit begrip was iets wat Malcom X, die uit de armoede kwam, altijd begreep en Martin Luther King, een product van de zwarte bourgeoisie, later leerde.
Het zijn uiteindelijk de heersende elites die de mechanismen van het verzet zullen bepalen. Als ze elke ontsnappingsroute afsluiten, als ze uitsluitend de taal van de macht spreken, dan wordt de taal van de macht de enige vorm van communicatie. De eis van Trump dat deelstaten de National Guard zouden gebruiken tegen de protesten en het dreigement om het Amerikaanse leger in de straten van de Amerikaanse steden in te zetten, maakt de woede en frustratie die tot de opstanden hebben geleid alleen maar groter.
De heersende elites zijn tegelijkertijd wanhopig op zoek naar zondebokken. Het idee dat Antifa, dat op het spectrum van terroristische groeperingen naast de padvinders zou staan, achter deze confrontaties schuilgaat, is even belachelijk als het idee dat Rusland verantwoordelijk is voor de verkiezing van Trump. In deze wanhopige zoektocht naar verklaringen zag de heersende elite Susan Rice, die Obama’s nationale veiligheidsadviseur was, het geweld wijten aan “buitenlandse krachten”, en ze voegde eraan toe dat “dit recht uit het Russische draaiboek komt.” Die metafoor komt altijd opdraven bij despotische machthebbers om dissidenten die als de vijand van het volk worden gebrandmerkt in diskrediet te brengen.
Hoe langer de heersende elites weigeren om de onderliggende oorzaken van deze protesten aan te pakken, hoe meer ze de schatkist plunderen om zichzelf en hun mede-oligarchen te verrijken, hoe meer ze zich bezighouden met nutteloze en absurde pogingen om de schuld af te schuiven, hoe meer onrust er zal ontstaan. Het laatste wanhopige redmiddel van de oligarchen om zichzelf te redden is het aanwakkeren van het vuur van racistisch geweld tussen rechteloze witten en rechteloze kleurlingen. Dit is, vrees ik, het volgende hoofdstuk in deze saga. Ik heb gezien dat deze tactiek in het voormalige Joegoslavië een dodelijk effect had. Dit zijn donkere tijden. Ze staan op het punt om nog donkerder te worden.
Het origineel artikel in het Engels The Treason of the Ruling Class werd voor het eerst gepubliceerd op Common Dreams op 2 juni 2020. De vertaling is van Francis J.
