In het Democratische kamp heeft Kamala Harris,' kandidatuur de partij in een stroomversnelling gebracht. Haar politieke project moet nog worden gedefinieerd, maar voorlopig is het vooruitzicht van een overwinning op Trump genoeg om een “Kamala-mania” uit te lokken die sommigen durven te vergelijken met de Obama-mania van 2008.
In 2020 was ze ook al kandidaat maar uit de race gestapt na desastreuze peilingen. Dat het toen niet lukte had vee te maken met Kamala Harris' moeite om een standpunt in te nemen en daaraan vast te houden, haar onvermogen om een team te leiden en haar zeer rechtse staat van dienst toen ze procureur-generaal van Californië. De perceptie was dat ze een opportunistische politica zonder authenticiteit was.
Een week nadat onderzoekers van de Israëlische militaire politie een inval deden in de ‘detentiefaciliteit’ Sde Teiman in het zuiden van Israël en negen soldaten arresteerden die beschuldigd werden van seksueel misbruik van een Palestijnse gevangene, publiceerde B'Tselem, de belangrijkste Israëlische mensenrechtenorganisatie, een schokkend rapport over het systematische misbruik en de martelingen van Palestijnen in Israëlische gevangenissen sinds 7 oktober.
De titel van het rapport draait er geen doekjes on: “Welcome to Hell”.
Israel-fans, rechtse en linkse, hebben veel argumenten aangehaald om de genocide in Gaza te verantwoorden: de Hamas-operatie op 7 oktober, dat Hamas moet uitgeroeid worden, dat Israël recht op zelfverdediging heeft enz…
Een bizar argument dat ik een aantal keer hoorde gebruiken is dat de vrouwen en LGBT-mensen in Gaza moeten ‘bevrijd’ worden.
De bevrijding van de vrouwen en homo’s van Gaza heeft niets te maken met de Israëlische oorlogsdoelen. De regering, die grotendeels bestaat uit seculiere chauvinistische rechts-radicalen en religieuze fundamentalisten beweert niet dat het bevrijden van vrouwen en homo’s een doel van de oorlog is. Eerlijk gezegd, dat zal hun worst wezen.
De grote verrassing bij de Franse vervroegde parlementsverkiezingen is dat de Nouveau Front Populaire alliantie 182 zetels binnenhaalt. Macrons Ensemble (een alliantie van drie partijen) is tweede met 168 zetels en het extreemrechtse en fascistoïde Rassemblement National, de zogenaamde gedoodverfde winnaar, is pas derde geworden met 143 zetels.
De drie grote verliezers zijn, de peilingenbureaus, Macron en de Rassemblement National.
Frankrijk kwam gevaarlijk dicht bij een extreemrechtse regering met verstrekkende gevolgen. Zonder de linkse coalitie had het "Republikeinse Front" nooit standgehouden.
De reguliere media hebben de recente overwinning van Labour onder Keir Starmer geprezen als 'enorm', maar een nadere beschouwing onthult dat het iets complexer is dan het lijkt.
Starmers buitenlandese beleid tegenover Israël en Oekraïne zal niet anders zijn dan dat van zijn voorganger. Binnenlands zal er hier en daar een verbetering zijn maar zijn mak centristisch platform zal de problemen waarmee de Britten kampen oplossen.
Starmer zou zich wel eens kunnen misrekenen over de toekomst van zijn partij, net zoals Macron zich in Frankrijk misrekende.
De betrekkingen tussen Berlijn en Warschau enerzijds en Boedapest en Kiev anderzijds zijn de laatste jaren niet hartelijk geweest. Dat is wel het minste wat je erover kan zeggen
Gisteren, 2 juli, bezocht Olaf Scholz Donald Tusk in Warschau, terwijl Viktor Orban Volodymyr Zelensky in Kiev opzocht. Ze hadden het in beide hoofdsteden zonder twijfel over oorlog, dood en vernieling.
Gezien de recente gebeurtenissen in de EU (extreemrechts dat oprukt en Macron die in Frankrijk zijn hand overspeeld heeft) zou in de huidige constellatie, het nastreven van een harde confrontatie misschien niet de meest effectieve optie zijn om de oorlog te beëindigen. Misschien is nadenken over vrede niet zo’n slecht idee.
De vrijlating van Julian Assange na een overeenkomst met de Verenigde Staten wordt niet door iedereen toegejuicht.
Diegenen die plannen maakten hem te vermoorden werden nooit verontrust.
In plaats van dit schandaal te belichten, blijven een aantal media de mythe verspreiden dat Assange mensenlevens riskeerde. De vrijlating van Julian Assange na een overeenkomst met de Verenigde Staten wordt niet door iedereen toegejuicht. Diegenen die plannen maakten hem te vermoorden werden nooit verontrust. In plaats van dit schandaal te belichten, blijven een aantal media de mythe verspreiden dat Assange mensenlevens riskeerden. Tot op de dag van vandaag lijken sommige mensen niet te begrijpen wat de echte schade is: aan de persvrijheid, aan onderzoeksjournalistiek en aan degenen die deze o zo kostbare waarden wel verdedigen, maar ze niet in praktijk brengen.
Enkele dagen geleden vuurde Oekraïne een door de VS geleverde raket af op een druk strand op de Krim. Er vielen minstens vijf doden, waaronder 2 kinderen.
Mykhailo Podolyak, adviseur van Zelensky, reageerde met een tweet. Niet met het gebruikelijke "betreurenswaardige collateral damage onder burgers" maar maakte duidelijk dat de dode en gewonde badgasten het allemaal verdienden omdat er geen echte burgers zijn op de Krim, alleen "burgerbezetters".
Armenië kondigde vandaag aan dat het de Palestijnse staat erkent. Daarmee is het het 9de land dat dat doet sinds 7 oktober 2023 en staat de teller op 147 bij de 193 landen in de VN.
Dat Armenië dat vandaag doet, heeft, denk ik, veel te maken met het herkennen van wanneer er een een volkerenmoord aan de gang is. Tenslotte heeft Armenië zelfs twee genocides meegemaakt.
Acht jaar voor 7 oktober 2023, op 7 oktober 2015, schreef Amira Hass In de Israëlische krant Haaretz: "Dat we alleen merken dat er oorlog is als er Joden worden vermoord, doet niets af aan het feit dat er voortdurend Palestijnen worden vermoord en dat wij er voortdurend alles aan doen om hun leven uitzichtloos te maken."
De wereld wordt in beslag genomen door de afschuwelijke genocide op de bezette Gazastrook. Ondertussen vermoordt Israël op de bezette Westelijke Jordaanoever honderden Palestijnen, annexeert het er nog meer land en wurgt het het gebied economisch.
Sinds de Oslo-akkoorden van 1993 is de Palestijnse Autoriteit beperkt door politieke, veiligheids- en economische akkoorden die door Israël en zijn bondgenoten zijn opgelegd.
Een kans die de extremistische Israëlische minister van Financiën Bezalel Smotrich niet kan laten voorbijgaan.
In de berichtgeving van de New York Times, sterven Palestijnen vaak passief, alsof niemand in het bijzonder de bommen dropt of de raketten richt die hen vermoorden.
De krant heeft er dan ook vijftig jaar over gedaan voor het woord 'nakba' - de term die de Palestijnen gebruiken om de “catastrofe” van 1948 te beschrijven - voor het eerst, in 1998, in de krant gedrukt werd.
Kritische journalisten over Israël werden ook wel eens in dienst genomen, maar nooit een expliciet pro-Palestijnse.
Dit alles om te vertellen dat de krant 2 weken geleden waarschijnlijk zijn belangrijkste kritische artikel over Israël sinds 7 oktober publiceerde.
Francis Jorissen woont in het midden van nergens ergens in Frankrijk. Nieuwsgierig, free-lance journalist, activist en (nog steeds) would-be wereldreiziger. Nieuwsjunkie vooral geïnteresseerd in Rusland, de landen die ooit behoorden tot wat men toen 'Het Oostblok' noemde en het Midden-Oosten. Maar eigenlijk ook in veel andere zaken die de wereld de wereld maken.
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
